#আবিৰ খণ্ড (৩)

চিৰিকেইটা কোনোমতে বগাই আহি ৰূম পালোহি। দৰ্জাখন খিলি লগোৱা আছিল।
এবাৰ নক্ কৰোতেই খুলি দিলে।
:হাই, আই এম হিবা, আপকা ৰুমমেট।
এমোকোৰা হাঁহিৰে সাদৰ সম্ভাষণ।
হিবাৰ পিন্ধনত এযোৰ হাত দীঘল চুৰিদাৰ, মূৰত এখন হিজাব।
প্ৰথম দেখাতেই আপোন যেন লগা এখন মৰমলগা মুখ। নিজে যদিও হাহিঁব নাজানো কোনোবাই হাঁহি থাকিলে মোৰ খুব ভাল লাগে। আমাৰ ঘৰত এই বস্তুটো বৰ আপুৰুগীয়া আছিল।
:হাই, আই এম অনন্যা।
ক’ত ঘৰ কি কথাৰে চমু পৰিচয় হোৱাৰ পাছত ফ্ৰেছ হ’লো। প্ৰথম চিনাকিতে বুজি পালো হিবাই কিমান কথা কয়। মোৰ ভাগৰ লাগিছে যদিও তাইৰ কথাবোৰ শুনি আছো। আয়ুৰ লগত দুটা এটা কথা পতাৰ বাহিৰে মোৰ কবলগীয়া বা শুনিবলগীয়া একো নাথাকেই। কিন্তু হিবাৰ কথাবোৰ, কথাৰ লগত বাৰে বাৰে সলনি হোৱা তাইৰ মুখৰ অভিব্যক্তি, দক্ষিণ ভাৰতৰ বিশেষ সুৰত কোৱা হিন্দী, সকলো ভাল লাগিছে।
হিবাই একেটা কোম্পানীতে আজিৰপৰা তিনিমাহ আগতে জইন কৰিছে। মেংগালোৰৰ সাগৰৰ পাৰৰ ধুনীয়া ঠাইৰ ধুনীয়া ছোৱালী হিবা।
:আপ নে কুছ খায়া?
:নেহী।
:আয় য়’, মে ঘৰ ছে বিৰিয়ানি লায়ি হুঁ, আপ খায়েংগী?
:অ’ কে।
হিবাই টিফিন বক্সটো আগবঢ়াই দিবলৈ লৈ আধাতে ৰৈ গ’ল।
:ক্যা হুৱা?
:আপ কা আজ জব লগ গয়া হে ফিৰ ভি আপ ইতনা উদাস হ’, কুছ হোৱা হে ক্যা?
:নেহী, মে’ খুছ হুঁ। Just a little bit of tiredness.
:ঠিক হে আপ্ খানা খা কে আৰাম কৰ ল’। মে’ আন্টি ছে মিল্ কে আতি হুঁ।

সৰু বিচনা খনত পৰি চকু কেইটা বন্ধ কৰি দিলো। মনৰ ভিতৰত খুন্দিয়াই থকা কথাবোৰে অাৰু বেছিকৈ আমনি কৰিছে এতিয়া। অাৰু কিমানদিন এনেকৈ জীয়াই থাকিম ময়ো নাজানো। কিন্তু মৰিবলৈ সাহস বা দুঃসাহস যিয়েই নকওক মোৰ নাই।
আৰু মৰি থাকিলে নো কাৰ কি ক্ষতি হ’ব।
আচলতে কথাবোৰ এনেকুৱাই।
মৰি নোযোৱালৈকে সকলো অকলশৰীয়া।
মৰাৰ পিছত কিছুদিনলৈকে আপুনি আপোনাৰ চিনাকি মানুহবোৰৰ চছিয়েল মেডিয়াত বৰ বিশেষ মানুহ হৈ পৰে।
এক কথাত ক বলৈ গলে আপোনাৰ মৃত্যুৰ বাতৰি চছিয়েল মেডিয়াত ট্ৰেণ্ড কৰে, কোনোবাই নিজৰ কোমল অন্তৰৰ বিষয়ে এহালিচা লিখে, কোনোবাই ভগৱানে দোষ ধৰিব বুলি RIP লিখি দায়িত্ব সাৰে, আৰু মোৰ নিচিনা মানুহবোৰে একো নিলিখে।
কাৰণ আমি ভালকৈ জানো, নিজক মাৰি পেলাবলৈ হলে নিজৰ ওচৰত মানুহ কিমানবাৰ হাৰিব লাগে।
মূৰৰ বিষটো যেন এই কথাবোৰে আৰু দুগুণ কৰি তুলিলে।গাৰুত মুখ খন জোৰ কৈ হেঁচি ধৰি শুই থাকিলো।

অফিছৰ প্ৰথম দিন। হিবা আৰু আয়ুয়ে দিয়া উপদেশ অনুসৰি সম্পূৰ্ণ ফৰ্মেল কাপোৰ পিন্ধি নটা বজাতে অফিচত উপস্থিত হ’লো। On boarding প্ৰক্ৰিয়টো যথেষ্ট দীঘলীয়া। প্ৰায় তিনি চাৰি ঘন্টা সময় HR ডিপাৰ্টমেন্টৰ কাম বিলাকতে পাৰ হ’ ল।
ঠিক চাৰে বাৰ বজাত লান্স ব্ৰেকত আয়ুৰ লগত খাবলৈ ওলাই আহিলো।
:প্ৰজেক্ট কি দিব কৈছে নাই?
:নাই কোৱা। ট্ৰেইনিং নিদিয়ে বুলি কৈছে। Self learning অৰ কাৰণে পোন্ধৰ দিন সময় দিব।
:ঠিকেই আছে।
:আয়ু, ককাক লৈ আহিম মই।
:ৰাখিবি ক’ ত?
:ভাড়াঘৰ বিচাৰিম নেক্সট মাহৰ পৰা।
:তই এটা দিন এইবোৰ নভবাকৈ থাকচোন। আইচ ক্ৰীম খুৱাম তোক ব’ল।
মোৰ চিন্তাৰ পাহাৰৰ এচপৰা মাটি খহাবও নোৱাৰে এইবোৰে। আইচ ক্ৰীম কেৱল আয়ুৰ কথা ৰাখি খাবলৈ গ’লো।

সকলো যাৱতীয় কাম শেষ কৰি resources manager গৰাকীৰ কথামতে তেওঁৰ লগত ১০ নম্বৰ মহলালৈ উঠি গ’লো। তাৰেই এটা প্ৰজেক্টত মোক allocate কৰিছে ।দহটা মহলৰ অফিছটোত সকলো মানুহ ইমান ব্যস্ত। প্ৰথম বাৰৰ বাবে অলপ ভয় লাগিল।মই যদি ইয়াতো সফল হ’ব নোৱাৰোঁ!
বিফলতা মোৰ আজন্মৰ সহচৰ।

:Ananya, meet your project manager A. K Suresh. And Suresh, she is our new joinee Ananya.
কৰমৰ্দন কৰিবলৈ হাতখন আগবঢ়াই দিলো। হাহিঁ মুখেৰে মোক আদৰণি জনালে সুৰেশে।
:Nice to meet you Ananya. Let me introduce you to the team.
:Pleasure is all mine sir. Thank you.
:You can call me Suresh. Here we don’t use Sir, Mam and all. Okay?
:Okay Suresh.
মোতকৈ বয়সত প্ৰায় দুগুণ ডাঙৰ মানুহ জনক নাম কাঢ়ি মাতিবলৈ ভাল নালাগিল। কিন্তু ইয়াত কোনেও কাকো ছাৰ বা মেডাম বুলি নকয়। বয়সৰ ব্যৱধান বা পদমৰ্যাদা চাই ইয়াত কোনেও কাকো সন্মান নিদিয়ে।
IT sector অৰ আটাইতকৈ ভাল লগা দিশ এইটোৱে। ইয়াত সকলো সমান।

গ্লাছৰ দুৱাৰখন খুলি সুৰেশৰ পিছে পিছে সোমাই গ’লো। বুকুৰ ধপধপনি অলপ বাঢ়ি যোৱা যেন লাগিল। গোটেই ফ্ল’ৰটোত অসংখ্য কিউবিক’ল। ইমান মানুহ থকা সত্বেও একেবাৰে নিস্তব্ধ। কম্পিউটাৰ কি বোৰ্ডৰ খটখট শব্দ আৰু কিছুমান অস্ফুট গুণ গুণ শব্দৰ বাহিৰে একো শুনা নাপায়। গৈ গৈ একেবাৰে শেষৰ কিউবিক’ল এটাত গৈ ৰ’লো।
:This is your cubicle, this is your seat and they are your team mates. Guys please come close to welcome our new team mate Ananya.
সুৰেশৰ কথা শুনি ওচৰৰ কিউবিক’ল কেইটাৰ পৰা প্ৰায় বাৰ জনমান মানুহ উঠি আহিল। তাৰে দুজনী ছোৱালী আৰু এটা ল’ৰা প্ৰায় মোৰ বয়সৰে, দুগৰাকী বিয়া হোৱা মহিলা, আৰু বাকীকেইজন চিনিয়ৰ যেন লাগিল।
সকলোয়ে নিজৰ নিজৰ চিনাকি দিলে যদিও কাৰো নাম মনত নৰ’ল। অলপ নাৰ্ভাছ হৈছো যেন লাগিল।
মাত্র যিমান পাৰি সহজভাবে নিজৰ চিনাকি দি গৈছো।
: I have a meeting now,where is Anirudh?
:He is preparing for the demo Suresh, in that meeting room.
:Ananya, you take your laptop and directly go to Meeting room 101.Tell him that Suresh has sent you and he will help you with the software configuration. Have a good day.
:Thank you Suresh.
হাতত লেপটপটো লৈ মিটিং ৰূমৰ ফালে খোজ ল’লো। এনেতে কোনোবাই দৌৰি আহি মোক পিছফালৰ পৰা মাতিলেহি। ঘূৰি চাই দেখো, হিবা।
: Ananya, we are in same team.
:is it?
:হাঁ, মেইনে দেখা আপকৌ সুৰেশ কে সাথ,মেৰা আভি টেষ্টিং টিম মে কাম দিয়া হে, আপকৌ দেভেলপ্মেন্ট ৱৰ্ক দেংগে শায়দ্।By the way, where are you going now?
: Suresh sent me to meeting room 101,to meet Anirudh.
:Anirudh?
:Yes.
:Okay,be careful.
কৈয়ে হিবা আঁতৰি গ’ল।
মই হে একে ঠাইতে ৰৈ গ’লো।
কেয়াৰফুল!
কিন্তু কিয়?